فعل و انفعالات الکترونها
فعل و انفعالات مربوط به الکترونها با سایر ذرات زیر اتمی در زمینه هایی مانند شیمی و فیزیک هسته ای مورد توجه است. اثر متقابل نیروی کولن بین پروتونهای مثبت درون هسته های اتمی و الکترونهای منفی فاقد ، امکان ترکیب این دو را به عنوان اتم فراهم می کند. یونیزاسیون یا تفاوت در نسبت الکترونهای منفی در برابر هسته های مثبت ، انرژی اتصال سیستم اتمی را تغییر می دهد. تبادل یا تقسیم الکترونها بین دو یا چند اتم علت اصلی پیوند شیمیایی است. در سال 1838 ، فیلسوف طبیعی انگلیس ، ریچارد لمینگ ، برای توضیح خصوصیات شیمیایی اتم ها ، ابتدا مفهوم مقدار غیر قابل تقسیم بار الکتریکی را فرض کرد. جورج جانستون استونی ، فیزیکدان ایرلندی این بار را در سال 1891 "الکترون" نامید و جی جی تامسون و تیم وی از فیزیکدانان انگلیسی در سال 1897 در آزمایش لوله اشعه کاتد ، آن را به عنوان یک ذره شناسایی کردند. الکترون ها همچنین می توانند در واکنش های هسته ای مانند نوکلئوسنتز در ستاره ها ، جایی که به عنوان ذرات بتا شناخته می شوند ، شرکت کنند. الکترون ها می توانند از طریق فروپاشی بتا ایزوتوپ های رادیواکتیو و در برخورد با انرژی زیاد ایجاد شوند ، به عنوان مثال وقتی پرتوهای کیهانی وارد جو می شوند. ضد ذره الکترون پوزیترون نامیده می شود. این یکسان با الکترون است با این تفاوت که بار الکتریکی علامت مخالف را حمل می کند. وقتی الکترون با پوزیترون برخورد می کند ، می توان هر دو ذره را از بین برد و فوتون های پرتوی گاما تولید کرد. طراحی و روش مهندسی