گرمای بیشتر غذای کم تر سرمایه داری جهانی (2)
آنها گاوها را با خود آوردند که منجر به جنگل زدایی انبوه شد و در نتیجه جنگل های بارانی را تا کنون ویران کرد. کشاورزی حیوانی عامل مهمی است اما در مورد بحران آب و هوایی بسیار مورد بحث قرار نگرفته است. ازرا کلاین که در نیویورک تایمز می نویسد، این موضوع را برجسته می کند:
ازرا کلاین، نیویورک تایمز، 2021
طراحی لوگو طراحان لوگو
این ترجیح فرهنگی برای گوشت - این تمایل به همه برای "هر شب خوردن یک استیک" - ریشه در استعمار دارد. اول، شما لحظات تاریخی دارید مانند زمانی که اسپانیایی ها گاو را به آمریکای لاتین آوردند (به عنوان نمونه ای از استعمار). سپس، پس از انقلاب صنعتی، کشاورزی به آرامی تبدیل به کشاورزی صنعتی شد که امروزه می شناسیم: کشاورزی کارخانه ای در مقیاس انبوه که به ویژه مخرب است. سرانجام، با پیشرفت فناوری رسانه، فرهنگ غربی همراه با «مصرف‌گرایی جدید» (Schor) در سراسر جهان گسترش یافت، به طوری که در حال حاضر محصولات کشاورزی صنعتی را می‌توان در مک‌دونالدز و KFC در اکثر کشورهای جهان خریداری کرد. و البته، این سودها همچنان به سمت شمال جریان دارد.
علاوه بر این، کشاورزی تک فرهنگی که با استعمار به وجود آمد (همانطور که در پایان فقر به آن اشاره شد) شمال را تغذیه کرد در حالی که گرسنگی انبوه را در جنوب جهانی پشت سر گذاشت. همانطور که ادواردو گالیانو در مورد برزیل نوشت، «در آغاز سال 1870، صنعت قند به طور قابل توجهی مدرن شد، زیرا کارخانه‌های بزرگ مرکزی نصب شدند، و جذب زمین توسط latifundios به طرز نگران‌کننده‌ای پیشرفت کرد و گرسنگی منطقه را تشدید کرد» (ص. 64). در بستر استعمار، زمین، مردم و رابطه اکولوژیکی این دو به نام انباشت و سود ویران شد. «زنجیره بزرگ هستی» که یک جهان بینی است که انسان ها را برتر از زمین و بوم شناسی می داند، که برخی از انسان ها (سفیدپوستان، مردان) را برتر از سایر انسان ها (رنگین پوست ها، زنان) می داند، حمایت فرهنگی را برای تداوم نظام های استعمار برده داری تأثیرات این پویایی های جهانی و محلی هنوز در سیستم های اجتماعی فعلی ما وجود دارد.
انجام پروژه انجام پروژه متلب
از سوی دیگر، بسیاری از جوامع غیرغربی و بومی جهان بینی کل نگر دارند و عدالت، مراقبت و سرپرستی زمین را تشویق می کنند. جای تعجب نیست که کاوش در فرهنگ های بومی ساختارهای اجتماعی برابری طلبانه را پیدا می کند و بسیاری از برجسته ترین رهبران جنبش زیست محیطی بومی هستند. دیوید تروئر، یک آکادمیک بومی، در آتلانتیک در مورد رابطه بین بومیان آمریکا و سرزمینی که اکنون آن را پارک های ملی می نامیم، نوشت:
او از این واقعیت صحبت می کند که همانطور که دانیل وایلدکت در توضیح خود از "رئالیسم بومی" اشاره می کند، سیستم های اجتماعی بومی بر اساس فرهنگ متقابل (نه دودویی یا سلسله مراتبی) ساخته شده اند که به سرپرستی قابل توجه زمین منجر شده است. این استعمار بود که به تخریب محیط زیست توسعه طلبی و سرمایه داری غرب منجر شد. و Wildcat استدلال می کند که ما باید بحران زیست محیطی کنونی را از طریق یک لنز واقع بینانه (و نه رمانتیک) بررسی کنیم، اما با شناخت دانش مهمی که جوامع بومی به میز می آورند.
یک نکته پایانی: جامعه شناسان رویکردی انتقادی به نهادهای اجتماعی دارند. از آنجایی که تمرکز ما بر رفاه جمعی است، از ساختارهای اجتماعی که رفاه جمعی را تولید نمی کنند انتقاد داریم. با این حال، ما به هیچ جایگزین خاصی وابسته نیستیم (یا تبلیغ نمی کنیم). «رئالیسم بومی» (گربه وحشی) یک جهان بینی جایگزین است، اما به چه نوع ساختار اجتماعی جدید یا بازسازی شده ای منجر می شود یا باید؟ این وظیفه همه ماست که به عنوان متفکران منتقد در یک دموکراسی (در حال مبارزه) تصمیم بگیریم. ما باید ایده‌های جدیدی را کشف کنیم که به سمت رفاه می‌آیند. نقد یک سیستم به این معنی نیست که باید همه آن را دور بریزیم. ما می‌توانیم از ظرفیت‌های تفکر انتقادی خود برای روشن کردن و حمایت از جنبه‌های مثبت و مفید یک سیستم و در عین حال سازماندهی مجدد جنبه‌هایی که بیشتر مضر هستند استفاده کنیم. با توجه به اینکه همه ایده‌ها نیاز به آزمایش و آزمایش دارند، مهم است که بیش از حد به هیچ سیستم خاصی وابسته نشویم، به طوری که ما همیشه می‌توانیم در برابر هر گونه تغییر ضروری، با رسیدن به رفاه جمعی بیشتر، آماده باشیم.
لطفا مواظب خودتون باشید و مراقب همه مردم باشید. و از فعالان محلی مانند سازمان دادگستری محیط زیست روستای کوچک و جمعی از کشاورزان شهری الهام بگیرید.