فنی و مهندسی

 

کشف اثر نیروی الکتریکی

یونانیان باستان متوجه شدند که عنبر هنگام مالش با خز اجسام کوچک را به خود جلب می کند. همراه با رعد و برق ، این پدیده یکی از اولین تجربه های ثبت شده برق در مورد بشریت است. ویلیام گیلبرت دانشمند انگلیسی در رساله De Magnete خود در سال 1600 اصطلاح جدید لاتین Electrica را ابداع کرد تا به آن دسته از موادی با خاصیت مشابه کهربا اشاره کند که پس از مالش اشیا small کوچک را به خود جلب می کند. [15] هم برق و هم از لاتین ?lectrum (ریشه آلیاژی به همین نام) نیز گرفته شده است که از واژه یونانی کهربا ، ?λεκτρον (ronlektron) گرفته شده است. مهندسی بین رشته ای

 

کشف دو نوع اتهام

در اوایل دهه 1700 شارل فرانسوا دو فای شیمی دان فرانسوی دریافت که اگر یک برگ طلای باردار توسط شیشه مالیده شده با ابریشم دفع شود ، همان برگ طلای باردار توسط عنبر مالیده شده با پشم جذب می شود. از این نتایج و سایر نتایج آزمایشات مشابه ، دو فی نتیجه گیری کرد که برق از دو مایعات الکتریکی تشکیل شده است ، مایع شیشه ای شیشه مالیده شده با ابریشم و مایع رزینی از عنبر مالیده شده با پشم. این دو مایعات هنگام ترکیب می توانند یکدیگر را خنثی کنند. بعداً دانشمند آمریکایی ، ابنزر کینرزلی نیز به طور مستقل به همین نتیجه رسید.: 118 یک دهه بعد بنیامین فرانکلین اظهار داشت که الکتریسیته از انواع مختلف مایع الکتریکی نیست ، بلکه یک مایع الکتریکی بیش از حد (+) یا کمبود (-) است. او به ترتیب نام مدرن بار مثبت و منفی را به آنها داد. فرانکلین تصور می کرد که کامیون شارژ مثبت است ، اما او به درستی مشخص نکرد که کدام یک از شرایط مازاد شارژ باتری است و کدام یک از کسری ها.

 

بین سالهای 1838 و 1851 ، ریچارد لمینگ ، فیلسوف طبیعی بریتانیا این ایده را ایجاد کرد که یک اتم از هسته ماده ای احاطه شده توسط ذرات زیر اتمی تشکیل شده است که دارای بارهای الکتریکی واحدی هستند. ویلیام وبر ، فیزیکدان آلمانی با آغاز این کار در سال 1846 ، نظریه پردازی کرد که الکتریسیته از نظر مثبت و منفی تشکیل شده است. مایعات باردار ، و فعل و انفعالات آنها توسط قانون مربع معکوس اداره می شود. پس از مطالعه پدیده الکترولیز در سال 1874 ، جورج جانستون استونی ، فیزیکدان ایرلندی پیشنهاد کرد که "یک مقدار مشخص و مشخص از الکتریسیته" وجود دارد که شارژ یون یک ظرفیتی است. وی با استفاده از قوانین الکترولیز فارادی توانست ارزش این بار ابتدایی را تخمین بزند. با این حال ، استونی معتقد بود که این اتهامات به طور دائمی به اتم ها متصل است و نمی توان آنها را حذف کرد. در سال 1881 ، هرمان فون هلمهولتز ، فیزیکدان آلمانی استدلال کرد که بارهای مثبت و منفی به دو قسمت اساسی تقسیم می شوند ، که هر یک "مانند اتم های برق رفتار می کنند".